Plantmedicijn opent vaak poorten naar indrukwekkende beelden: sterrenportalen, godinnen en kosmische structuren. Maar wat werkelijk blijft is niet wat je zag, maar wie je erdoor werd. Mijn eigen ervaringen, van de vrouwelijke energie die me uitnodigde tot zachtheid, tot het besef dat ik gedachten niet ben, maar slechts ervaar, hebben mijn waarneming van deze realiteit herschreven. De echte reis is wat achterblijft in je veld, lang nadat de ceremonie is afgelopen.
Energetische herschrijving
Na de ceremonies voelde ik mijn energieveld ruimer, stiller, vrijer. Alsof delen van mij die ooit in overleving leefden nu in vertrouwen konden rusten. De controle die ik eerder nodig had, werd vervangen door overgave. Niet dat het een quick fix is en je hier ineens geen moeite meer voor hoeft te doen. Voor mij is overgave iets waar ik nog steeds aan werk, maar wat wel veel gemakkelijker gaat dan voor de reis. Mijn lichaam leek beter afgestemd op mijn ziel. Er was geen ‘groot inzicht’ meer nodig, maar een dieper weten: Ik hoef niet te forceren, ik mag ontvangen. Mijn veld begon anders te reageren op situaties, met meer ruimte en meer aanwezigheid in het nu. Ook is mijn intuïtie veel scherper en vertrouw ik hier meer op dan voorheen.
Ontmoeting met archetypische energieën
De groene forest goddess, het grote hert, de man van blauw-wit licht, de mannelijke- en vrouwelijke energie tornado: deze figuren waren geen hallucinaties, maar resonanties van archetypische energieën die in mij actief zijn (en in ons allemaal). De forest goddess stond voor de helende wijsheid van de aarde, het hert voor kracht en een rotsvast vertrouwen in het leven. De reusachtige man uit mijn Psilocybine-sessie voelde als een beschermende gids die standvastig voorwaarts liep (alsof hij zei: ga door, blijf voorwaarts gaan). De opwaartse wervelwind van de mannelijke- en vrouwelijke energie was een energetische kundalini ervaring die het mannelijke en het vrouwelijke in mij in balans bracht.
Waarom stilte nodig is voor integratie
De echte integratie begint pas wanneer je terugkeert naar het gewone leven, naar je routines, je werk, je relaties. Niet tijdens de ceremonie, maar in de momenten ertussen. In een gesprek met een geliefde, in de stilte vlak voor het slapen of in de manier waarop je nu reageert op datgene wat je vroeger uit evenwicht bracht. Sinds mijn ervaringen voel ik een dieper vertrouwen in het leven. Alsof ik werkelijk begrepen heb dat er zoiets bestaat als divine timing: alles ontvouwt zich precies wanneer het rijp is. Er is meer rust en meer vrede. Mijn stemming is stabieler. Ik voel me helderder en positiever. Mijn frequentie is letterlijk verhoogd.
Je bent niet hier om te doen, maar om te Zijn
Lange tijd zocht ik mijn missie als een doel. Alsof ik iets groots moest neerzetten. Maar de boodschap die ik keer op keer ontving: je aanwezigheid is voldoende. Dat betekent niet dat je niets hoeft te doen want onze fysieke realiteit vraagt van ons fysieke actie, maar er is niet perse één grote missie. Soms help je iemand zonder dat je het weet, zoals de man naast me in de ceremonie: “Je hebt me tijdens mijn Ayahuasca-reis geholpen.” Hoe, weet ik nog steeds niet precies. Maar dat is het mooie: op zielsniveau zijn we verbonden, zelfs in stilte.
Een zachte uitnodiging tot innerlijk werk
Nogmaals: Deze blog is geen pleidooi om zelf plantmedicijn te gebruiken. Dat is een diep persoonlijke roeping. Maar áls je voelt dat je geroepen wordt, weet dan: het gaat niet om visuele pracht, maar om wie je durft te worden erna. Welke delen van jezelf je weer durft te omarmen. Welke lagen je kunt afpellen, zodat je ware authentieke zelf opnieuw geboren wordt.
Wil je iets kwijt, een herinnering delen, of gewoon even laten weten dat je je herkend voelt? Je bent welkom om te mailen via info@lichtschrift.nl
